(Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά, αυτόματη μετάφραση με το Microsoft Translator σε άλλες γλώσσες)
Η ομιλία σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί συχνά να είναι μειωμένη, με αποτέλεσμα μειωμένες δεξιότητες επικοινωνίας και ποιότητα ζωής. Προβλήματα ομιλίας μπορεί να συμβούν σε οποιοδήποτε στάδιο της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Για τους περισσότερους ανθρώπους είναι σχετικά ήπια και διαχειρίσιμη. Μερικές από τις δυσκολίες ομιλίας που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας περιλαμβάνουν:
Η δυσαρθρία (όταν ένα άτομο δυσκολεύεται να μιλήσει λόγω αδυναμίας ή μειωμένου συντονισμού στους μύες που εμπλέκονται στην ομιλία) είναι το πιο κοινό έλλειμμα εκφραστικής επικοινωνίας που παρουσιάζεται σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας με επιπολασμό περίπου 45%. Η δυσφωνία (βλάβη της παραγωγής φωνής) συμβαίνει όταν η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει τις περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν τον λάρυγγα. Μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ενός ατόμου να ελέγχει την ένταση και τον τόνο. Μπορεί επίσης να προκαλέσει βραχνή φωνή ενός ατόμου. Οι δυσκολίες φωνοποίησης που μπορούν να επηρεάσουν τα άτομα περιλαμβάνουν φωνητικά ελλείμματα, αναπνοή και ανωμαλίες όγκου. Ο αργός ρυθμός ομιλίας και οι μεγάλες/παρατεταμένες παύσεις παρατηρούνται επίσης συχνά και περιγράφονται σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας.3 Τα άτομα με πιο προχωρημένη σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να διαπιστώσουν ότι ο ρυθμός και ο τονισμός της ομιλίας τους διαταράσσονται, προκαλώντας τους να ακούγονται «ρομποτικοί». Αυτό μερικές φορές αναφέρεται ως σάρωση ομιλίας.
Η θεραπεία των διαταραχών ομιλίας στη σκλήρυνση κατά πλάκας συχνά περιλαμβάνει έναν λογοθεραπευτή ή έναν φυσιοθεραπευτή που θα αναπτύξει ένα ατομικό σχέδιο ασκήσεων λογοθεραπείας για να βοηθήσει με την ομιλία, τη γλώσσα και τη γνωστική επικοινωνία. Η προπόνηση των αναπνευστικών μυών μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ενίσχυση των αναπνευστικών μυών και στη βελτίωση της χωρητικότητας του όγκου των πνευμόνων.