Toen Luigi nog maar 17 jaar oud was, kreeg hij vreemde gewaarwordingen in zijn benen: tintelingen en gevoelloosheid die niet weggingen. Hij raadpleegde zijn huisarts, die een ontsteking van de heupzenuw vermoedde en ontstekingsremmende medicijnen voorschreef. De symptomen verdwenen, maar slechts kort.
In de daaropvolgende maanden keerden de symptomen terug - ze verspreidden zich van zijn voeten naar zijn benen en uiteindelijk naar zijn handen. Begin 2015 droegen visuele stoornissen bij aan het mysterie: een pijnlijk, gespleten beeld in één oog. "Ik wist niet eens wat diplopie was, noch dat dit een symptoom was dat verband hield met wat er de afgelopen maanden met me gebeurde", herinnert Luigi zich.
Het was toen dat hij een neuroloog in Rome zocht. Een MRI onthulde laesies van het ruggenmerg. Een week van ziekenhuistests volgde, waaronder zijn eerste hersen-MRI en motorisch opgeroepen potentieel. In februari 2015 werd bij Luigi een demyeliniserende ziekte vastgesteld: multiple sclerose.
Door de waas van tests, angst en nieuwe woordenschat viel één figuur op voor Luigi: de verpleegster.
"De verpleegster was de sleutel. Ik kon op een heel open manier met ze praten... Ik was 17, ik wist niet wat er aan de hand was. Ik dacht dat er niets zo ergs aan de hand was dat het rechtvaardigde om in het ziekenhuis te liggen. De verpleegster was aardig, legde dingen op een heel eenvoudige manier uit en hielp me te begrijpen dat er niets aan de hand was."
Het was de verpleegster die hielp de medische wervelwind te begrijpen. Vooral toen Luigi werd geconfronteerd met de mogelijkheid van een lumbaalpunctie – een bron van diepe angst – maakte de aanwezigheid en steun van de verpleegster een verschil.
Luigi's ervaring herinnert ons eraan hoe belangrijk verpleegkundigen zijn in het diagnostische traject voor MS. Zij zijn vaak degenen die:
Naarmate diagnostische criteria evolueren, blijft de behoefte aan menselijke verbinding constant. Verpleegkundigen maken niet alleen deel uit van het zorgteam, ze zijn ook een reddingslijn voor patiënten die door het onbekende navigeren.
Het verhaal van Luigi Azzarone is daar een bewijs van.
