Ως νοσηλευτές, λαμβάνουμε ερωτήσεις από τους ασθενείς μας σχετικά με τη δυνατότητα μελλοντικών θεραπειών για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Σε αυτό το blogpost, επισημαίνουμε τις εξελίξεις σχετικά με τη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων και δύο πιθανές μελλοντικές θεραπείες που συζητήθηκαν στο πρόσφατο (Σεπτέμβριος 2024) Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Θεραπεία και την Έρευνα στην Κοινωνία της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας , τη μεγαλύτερη συγκέντρωση επαγγελματιών υγείας για τη σκλήρυνση κατά πλάκας στον κόσμο.
Παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να είναι πειραματική, η εμπειρία με τη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων (HSCT) αυξάνεται και αυτό επισημάνθηκε από δύο αντιπροσωπευτικές μελέτες πραγματικού κόσμου που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο. 1,2
Μια μη ελεγχόμενη πραγματική μελέτη 363 ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας στο Ηνωμένο Βασίλειο (38% με προοδευτική σκλήρυνση κατά πλάκας) διαπίστωσε ότι, στα 2 χρόνια και 5 χρόνια μετά την υποβολή σε HSCT, το 94,6% και το 88,6% των ασθενών ήταν σε επιβίωση χωρίς υποτροπή (RFS) αντίστοιχα. 1 Επιπλέον, η επιβίωση χωρίς δραστηριότητα (MRI) (MRI) ήταν 88,2% και 78,8% στα 2 και 5 έτη, αντίστοιχα. Στη Διευρυμένη Κλίμακα Κατάστασης Αναπηρίας (EDSS), η σωρευτική επίπτωση βελτίωσης ήταν 24,6% στα 2 έτη και 28,6% στα 5 έτη. Δεν υπήρξαν ενδείξεις ενεργότητας της νόσου (NEDA) στα τελικά σημεία των συμπτωμάτων, της υποτροπής και της μαγνητικής τομογραφίας (NEDA-3) στο 72% των ασθενών στα 2 έτη και στο 48,5% στα 5 έτη. Υπήρξαν τέσσερις θάνατοι κατά τη διάρκεια της μελέτης, αλλά όλοι συνέβησαν σε πρώιμο στάδιο του προγράμματος HSCT, όταν υπήρχε περιορισμένη εμπειρία στη διαχείριση της κυτταροπενίας και άλλων οξέων επιπλοκών της HSCT. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων οδήγησε σε διαρκή ύφεση της φλεγμονώδους δραστηριότητας και σε κλινική σταθερότητα.
Μια πραγματική μελέτη στην Ιταλία εξέτασε 97 ασθενείς με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας που έλαβαν θεραπεία με HSCT, οι οποίοι αντιστοιχίστηκαν με 314 ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με αλεμτουζουμάμπη και συγκρίθηκαν με τη στάθμιση αλληλεπικάλυψης της βαθμολογίας τάσης. 2 Μετά από διάμεση παρακολούθηση 62 μηνών στην ομάδα HSCT και 30 μηνών στην ομάδα της αλεμτουζουμάμπης, η HSCT υπερτερούσε της φαρμακευτικής θεραπείας σε όλες τις μετρήσεις αποτελεσματικότητας. Όταν μεταφράστηκε σε αναλογίες κινδύνου (HR), η HSCT σε σχέση με την αλεμτουζουμάμπη συσχετίστηκε με μείωση κατά 50% της πιθανότητας εξέλιξης της αναπηρίας (HR, 0,50, p=0,025), μείωση κατά 66% της πιθανότητας υποτροπής (HR, 0,34, p<0.001), and a 62% reduction in the probability of MRI activity (HR, 0.38; p<0.001). at="" 5="" years,="" 58.3%="" the="" hsct="" group="" versus="" 22.3%="" of="" the="" alemtuzumab="" group="" maintained="" neda-3,="" representing="">50% μείωση (HR, 0,48; p<0.001). There were two treatment-related deaths; both occurred within 30 days of HSCT and, similarly to the UK study, were confined to the early experience with HSCT.
Και οι δύο μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι απαιτούνται συνεχιζόμενες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές για την επιβεβαίωση αυτών των αποτελεσμάτων και τον καθορισμό προγνωστικών παραγόντων ανταπόκρισης στην HSCT.
Η κινάση τυροσίνης Bruton (BTK) είναι ένα σημαντικό μόριο ενδοκυτταρικής σηματοδότησης που εμπλέκεται στη ρύθμιση της ωρίμανσης, του πολλαπλασιασμού, της επιβίωσης και της ενεργοποίησης των Β κυττάρων και των μυελοειδών κυττάρων. Οι αναστολείς BTK είναι μια αναδυόμενη κατηγορία θεραπευτικών ουσιών στη σκλήρυνση κατά πλάκας που εμποδίζουν τη δραστηριότητα της BTK. Η τολεμπρουτινίμπη είναι ένας εξαιρετικά εκλεκτικός αναστολέας της BTK και τα αποτελέσματα από το πρόγραμμα κλινικής ανάπτυξης φάσης 3 παρουσιάστηκαν στο συνέδριο.
Στο πρόγραμμα HERCULES εντάχθηκαν 1.131 ενήλικες με μη υποτροπιάζουσα δευτεροπαθώς προϊούσα ΣΚΠ (SPMS), οι οποίοι τυχαιοποιημένα έλαβαν καθημερινά από του στόματος tolebrutinib (60 mg) ή εικονικό φάρμακο για έως και τέσσερα χρόνια. 3 Ο κύριος στόχος ήταν να προσδιοριστεί εάν το tolebrutinib θα μπορούσε να καθυστερήσει την εξέλιξη της αναπηρίας. Σημαντικά λιγότεροι άνθρωποι που έλαβαν tolebrutinib εμφάνισαν ένα εξάμηνο επιβεβαιωμένο συμβάν επιδείνωσης αναπηρίας (CDW) σε σχέση με εκείνους στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (26,9% έναντι 37,2%). Αυτό ανήλθε σε 31% χαμηλότερο κίνδυνο εξέλιξης της αναπηρίας με το tolebrutinib (HR 0,69, 95% CI 0,55-0,88, p=0,0026). Περαιτέρω ανάλυση των δευτερευόντων καταληκτικών σημείων κατέδειξε ότι η επιβεβαιωμένη βελτίωση της αναπηρίας ήταν 10% με το tolebrutinib σε σύγκριση με 5% με το εικονικό φάρμακο (HR 1,88, 95% CI 1,10 έως 3,21, ονομαστικό p=0,021).
Τα GEMINI 1 και GEMINI 2 ενέγραψαν συλλογικά περισσότερα από 1.800 άτομα με υποτροπιάζουσες μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας, συμπεριλαμβανομένης της υποτροπιάζουσας-διαλείπουσας ΣΚΠ και της ενεργού SPMS και τους ανέθεσαν τυχαία να λαμβάνουν τολεμπρουτινίμπη ή τεριφλουνομίδη καθημερινά για έως και τρία χρόνια. 4 Και οι δύο μελέτες δεν πέτυχαν το πρωτεύον καταληκτικό σημείο στατιστικά σημαντικής βελτίωσης των ετησιοποιημένων ποσοστών υποτροπής (ARR) σε σύγκριση με την τεριφλουνομίδη. Ωστόσο, στο βασικό δευτερεύον καταληκτικό σημείο, το tolebrutinib καθυστέρησε το χρόνο έως την έναρξη της CDW 6 μηνών κατά 29% σε σύγκριση με την τεριφλουνομίδη (9,9% έναντι 13,2%, HR 0,71, 95% CI: 0,53-0,95, ονομαστικό p=0,023).
Και στις δύο μελέτες, το tolebrutinib ήταν γενικά καλά ανεκτό, αν και ένα μικρό ποσοστό ασθενών και στις δύο δοκιμές εμφάνισε σημαντικές αυξήσεις των ηπατικών ενζύμων και ένας μόνο ασθενής στο HERCULES χρειάστηκε μεταμόσχευση ήπατος και αργότερα απεβίωσε από επιπλοκές αυτής της μεταμόσχευσης. Αυτές οι αυξήσεις των ηπατικών ενζύμων εμφανίστηκαν όλες κατά τους πρώτους τρεις μήνες της χορήγησης.
Τα αποτελέσματα από αυτές τις μελέτες δείχνουν ότι το tolebrutinib μπορεί να στοχεύσει την υποκείμενη, σιγοκαίγοντας διαδικασία φλεγμονής που οδηγεί στην εξέλιξη της νόσου. Η Sanofi σχεδιάζει να ξεκινήσει την υποβολή αιτήσεων για έγκριση από το tolebrutinib το δεύτερο εξάμηνο του 2025.
Οι θεραπείες με χιμαιρικούς υποδοχείς αντιγόνου (CAR) Τ-κυττάρων έχουν αρχίσει να επιδεικνύουν θεραπευτική πιθανή χρήση σε αυτοάνοσες ασθένειες. Η θεραπεία με CAR Τ-κύτταρα περιλαμβάνει την τροποποίηση των Τ κυττάρων ενός ασθενούς για να αναγνωρίσουν και να αφαιρέσουν τα Β κύτταρα στο σώμα του ασθενούς. 5
Το KYV-101 είναι μια αυτόλογη πλήρως ανθρώπινη θεραπεία αντι-CD19 CAR Τ-κυττάρων, στοχεύοντας ειδικά την CD19, μια πρωτεΐνη που εκφράζεται στην επιφάνεια των Β-κυττάρων, η οποία εμπλέκεται σε διάφορους τύπους αυτοάνοσων ασθενειών. Η θεραπεία στοχεύει στην άμεση εξάντληση των Β-κυττάρων, ενδεχομένως επαναφέροντας τα Β-κύτταρα που συμβάλλουν στη νόσο. 5
Το KYV-101 αξιολογείται επί του παρόντος σε μια σειρά αυτοάνοσων νοσημάτων που οφείλονται στα Β-κύτταρα. Η KYSA-7 είναι η πρώτη φάσης 2, ανοικτή, τυχαιοποιημένη, πολυκεντρική μελέτη του KYV-101 σε ανθεκτική στη θεραπεία πρωτοπαθή και δευτεροπαθώς προϊούσα ΣΚΠ και ο σχεδιασμός της μελέτης περιγράφηκε σε αφίσα στο συνέδριο. 6
Η εμπειρία αναφοράς περίπτωσης στη σκλήρυνση κατά πλάκας επισημαίνει ότι πέντε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με KYV-101, οι οποίοι απέτυχαν σε προηγούμενα φάρμακα κατά του CD20, έδειξαν σημαντική μέση μείωση των ολιγοκλωνικών ζωνών στο κεντρικό νευρικό σύστημα, έναν πιθανό υποκατάστατο βιοδείκτη για μειωμένη εξέλιξη της νόσου. 7
Σε 41 ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα που έχουν λάβει μέχρι σήμερα θεραπεία με KYV-101, δεν έχει παρατηρηθεί σοβαρό σύνδρομο απελευθέρωσης κυτοκινών (CRS) ή σύνδρομο νευροτοξικότητας σχετιζόμενο με κύτταρα ανοσοποιητικού τελεστή (ICANS).
Ενώ η θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας παραμένει άπιαστη, η συνεχής πρόοδος στην έρευνα και η ανάπτυξη νέων θεραπειών προσφέρουν ελπίδα σε όσους ζουν με αυτή τη χρόνια και συχνά αναπηρική κατάσταση. Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν άμεσες (2024/2025) νέες θεραπείες στον ορίζοντα, υπάρχει ελπίδα ότι ορισμένες από τις θεραπείες που βρίσκονται σε εξέλιξη και περιγράφονται παραπάνω θα έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν τη φροντίδα των ασθενών στο εγγύς μέλλον.
1. Muraro P, Kazmi M, De Matteis E, et al. Real-world Effectiveness and Safety of Autologous Haematopoietic Stem Cell Transplantation in MS: the UK Experience in 363 patients treatment during 2002-2023. ECTRIMS 2024:Περίληψη 1702/O018
2. Signori A, Boffa G, Schiavetti I, et al. Αυτόλογη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων έναντι Alemtuzumab στη σκλήρυνση κατά πλάκας: μια ιταλική πολυκεντρική μελέτη. ECTRIMS 2024:Περίληψη 243/O019
3. Fox R, et al. Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια του tolebrutinib έναντι του εικονικού φαρμάκου στη μη υποτροπιάζουσα δευτερογενή προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας: Αποτελέσματα από τη μελέτη φάσης 3 HERCULES. ECTRIMS 2024: καθυστερημένη περίληψη
4. Ω J, et al. Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια του tolebrutinib έναντι της τεριφλουνομίδης στην υποτροπιάζουσα σκλήρυνση κατά πλάκας: Αποτελέσματα από τις δοκιμές φάσης 3 GEMINI 1 και 2. ECTRIMS 2024: καθυστερημένη περίληψη
5. https://kyvernatx.com/patients/multiple-sclerosis/ Πρόσβαση τον Οκτώβριο του 2024
6. Dunn J, Friese M, Cree Β, et al. Σχεδιασμός του KYSA-7, μιας φάσης 2, ανοικτής, τυχαιοποιημένης, πολυκεντρικής μελέτης του KYV-101, μιας αυτόλογης πλήρως ανθρώπινης θεραπείας Τ-κυττάρων με χιμαιρικούς υποδοχείς αντι-CD19 χιμαιρικού αντιγόνου (CAR), σε θεραπεία ανθεκτικής πρωτοπαθούς και δευτεροπαθούς προοδευτικής σκλήρυνσης κατά πλάκας. ECTRIMS 2024· Αφίσα P1594
7. Παρουσίαση Kyverna ECTRIMS Symposium. Σεπτέμβριος 2024. Διαθέσιμο στο https://ir.kyvernatx.com/static-files/1a98460d-d29e-445d-8839-2c98dc72c31c Πρόσβαση τον Οκτώβριο του 2024
Όλα τα Blogposts, e-learning Courses, e-Newsletters, e-Newsflashes και το περιεχόμενο της ιστοσελίδας του MS Nurse PRO δημιουργήθηκε αρχικά στα Αγγλικά (UK).
Τα εκπαιδευτικά μας Blogposts και τα μαθήματα ηλεκτρονικής μάθησης εξετάζονται από την επιστημονική μας επιτροπή σχετικά με την ακρίβεια και την αντικειμενικότητα.
Στη συνέχεια, το περιεχόμενο μεταφράζεται αυτόματα από το Microsoft Translator και διατίθεται στην πλατφόρμα μας.
Το μεταφρασμένο περιεχόμενο δεν ελέγχεται από τη γλώσσα, με εξαίρεση το περιεχόμενο του μαθήματος ηλεκτρονικής μάθησης.
Το MS Nurse PRO έχει θέσει σε εφαρμογή μια διαδικασία για την αναθεώρηση της γλώσσας των μαθημάτων ηλεκτρονικής μάθησης από ειδικούς φυσικούς ομιλητές (νοσηλευτές ή νευρολόγους).
Διαθέτουμε άμεσα όλα τα μεταφρασμένα μαθήματα ηλεκτρονικής μάθησης και στη συνέχεια ξεκινά η διαδικασία γλωσσικής αναθεώρησης. Αυτή η διαδικασία αναθεώρησης μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες.
